Hafta sonu sirke gittik. Önce ortam biraz değişik geldi, etrafı seyretti sessiz sessiz...
Patlamış mısır, palyaçolar falan bir müddet idare etti.
Biraz daha yakın olmak istedi göstericilere, ordan izlemek istiyordu madem izlesin ama ne mümkün...Önde oturan çift strese girdi. Bir ara adam kalktı Nehir Naz'ı almak için.Yaaa ne var bunda tamam tehlikeli birşeyler olsa amenna ama gördüğünüz gibi palyaçolar kitap okuyor, aslan gösteri yapıyorda almadık mı çocuğumuzu :))))
Ne yazık ki canı sıkıldı. Demek ki bu tür aktivitelere daha hazır değiliz:))) Aslında daha önce aynı sirki ben izlemiştim. O gösterilerde hayvanlar vardı. Malum Nehir Naz'ın hayvan sevgisi.....Bu nedenle götürdüm ama malesef yoktu bu sefer hayvanlar.
Benim kızıma eğlencemi yok:)))) Önce balon aldı kendine.
Sonra göstericilerle arkadaş oldu, başladı muhabbete:)))
İşi o kadar ilerlettiler ki, bir arkamı döndüm ki benim minik yaramaza merdivenlerden inerken bu küçük gösterici eşlik ediyor. Offffffff offffff kızınmı var derdin var!!Biz neye götürdük o ne yapıyor:)))
Bu gösteri yapan çocuk taş çatlasın 5-6 yaşlarında. Nehir Naz'ı merdivenlerden indiren. Düşündüm, üzüldüm. Neden herkez aynı şartlarla dünyaya gelemiyor. Bu küçücük çocuk sirk çadırlarında oradan oraya... Ne için? Ekmek parası...Ne biliyim bir garip oldum. Sonra Aplay "ona sormak lazım mutludur belkide" deyince biraz rahatladım. Kim bilir? Belkide mutludur, seviyordur bu hayatı!!!!!