Garip bir duygu şu annelik. Bazen kızıma bakıyorum, konuşmalarını dinliyorum inanamıyorum. Allahım bu benim mi dediğim çok olmuştur. Ne kadar şükretsem az. Şükür sebebim; yeni yaşın hayırlı olsun birtanem. O gülen yüzün hiç solmasın. Şansında bahtında açık olsun melek yavrum.
İlk kutlamamız kreşimizdeydi. Malum zamane çocukları arkadaşları ile birlikte olmak istiyor. Çok eğlendiler, onların eğlendiğini görmek mutlu etti beni:)))
Geçen sene Mini'den korkmuştu çocuklar ve bizim sınıf değil ama hazırlık sınıfı bayağı eğlenmişti mini ile :))) Bu senede pamuk prenses isteyince Nehir Naz biraz tedirgindim açıkçası. Ama kıyafetin üç boyutlu olmaması ürkütmedi onları. Tabiii geçen seneye göre bir yaş daha büyüdüler bununda etkisi olabilir. Onlar artık "biyeyyyy" miş:))))
Prenses eşliğinde gönüllerince eğlendiler. Deve cüce oynuyorlar, benim minik devem aşka gelmiş:))))
Bu pasta işi resmen bir sanat. Ortaya bebeği koydular, etekleri pasta oldu. Bunu nasıl düşünüp ortaya çıkarıyorlar pesss doğrusu:)))))
Bizde gelenek haline geldi. Kızımın doğum günleri ayrı şehirlerde olmamıza rağmen ailecek kutlanıyor. Canım ailem iyi ki varsınız. İyi ki kızım sizinle daha da mutlu...
Laf aramızda iki doğum günü biraz yorucu oluyor ama ne çare. Bu sene sadece kreşte kutlayacağım dedim ama kimse beni dinlemedi, teyzemiz ve anneannemiz aradılar sırayla Nehir Naz'ı hediye siparişi almak için. Baktım ki iş ciddi bana hazırlık yapmak düştü. eeeeeeeeeeee başa gelen çekilirmiş, inşallah seneye sadece kreşte:))))))))))
Bu arada benim fıstık uzun zamandır "ayaklııııı piyanoooo" istiyordu. Doğum gününde ona gerçekten sürpriz oldu. Piyanist olacak benim kızım, şimdiden "daha dün annemisinnnnnnnnnn" şarkısını çalmaya başladı bize. Tabiii tarzanca:)))))
Daha nice nice doğum günlerini kutlamak umuduyla ballı lokmam. Seni seviyorum, iyi ki varsın, iyi ki benimsin:)))))