4 Mart 2011 Cuma

Okuyun blogcular biraz moraliniz düzelsin:))))

Ne oldu bize?

Yazmak bile içimden gelmiyor. Aslında değiştirdik dns leri halloldu konu ama öyle değil işte. Hayatta en sevmediğim iki şey emrivaki ve yasaklardır. Onlar emrivaki yapıp mahkeme kararını sürdüler önümüze biz kendi emeğimiz olan blogumuza yasağı delip, elimizden geleni yapıp girdik. Ne hakları var yada hangi kanunda yazıyor masum, kimseye zararı olmaya, anı olsun yavrularımıza diye hazırladığımız sayfalarımızı kapatıp o sinir bozucu yazıyı koymaya?

Dedimya yazmak bile içimden gelmiyor diye değişik bir psikolojideyim. Binbir hevesle resimler hazırlayıp, yazdığım blogum sanki yarına dns lede giremeyecekmiş hissi var bende. Bu olamaz biliyorum ama öyle işte.

Neyse gelelim işin komik tarafına. Bugün kardeşim aradı;

-Ablaaaa naptın?
-Ne yapmışım Mehtap?
-Yine kime ne dedinde blogunu açınca "MAHKEME KARARI İLE KAPATILMIŞTIR" yazıyor.

Gülermisin, ağlarmısın? Malum biraz sivri dilliyimdir. Damarıma basılırsa kimseyi tanımam ve görüşlerimi söylemektende hiç çekinmem. Durumu anlattım ona. Ne dedi biliyormusunuz? "Yaaaa yiğenimi özlediğimde girip resimlerine bakıp özlem gideriyor, neler yapmış okuyordum ama ben" Şimdi o meşhur! para babalarının bunu engellemeye hakları var mı? Aslında söylenecek çok şey varda onların seviyesine inmek istemiyorum.Bekliyorum sabırla yanlışlarını fark etmelerini. 

Ve bir kezde ben tekrarlıyorum. Lütfen http://hobibox.blogspot.com/ bu blogu okuyup tepkinizi gösterin. Anlasınlar bu kadar basit olmadığını, bizi hafife alamayacaklarını...

12 yorum:

  1. Tut şu dilini sen de yahu :))

    YanıtlaSil
  2. Hakikaten tuhaf bir duygu olustu. Sanki isiklari söndürülmüs bir sokakta kalmis gibiyiz.

    Sevgiler

    YanıtlaSil
  3. Kardesin cok komik laf etmis :)
    Gercekten benim de icimden yazmak gelmiyor :(

    YanıtlaSil
  4. ha ha ha süperdi.
    o kardeşinizin aklını öpüyorum:))

    YanıtlaSil
  5. iki gündür benide gören soruyor, ne oldu blogunuza giremiyoruz diye, aslında hiç tanımayan insanlar bile okuyormuş blogumu, arkadaşımın komşusu var ben hiç tanımam aslında dün karşılaştık ben sizi tanıyorum dedi, nasıl ben sizi tanımıyorum dedim, blogtan biliyorum herşeyinizi okuyorum dedi :)uzaktan olan yakınlarımız dediğin gibi özlem gideriyorlardı, hadi biz dns ayarlarını değiştirdik, blogcu olmayanlar nerden bilip değiştirecek ya da gerek görmeyecek :(

    YanıtlaSil
  6. Seni patavatsız Manolya seni. ne gelirse başına dilinden geliyor :) öpesim geldi kardeşini. Çok haklısın ve haklı. bizim kimseye zararımız yok. maddi çıkarımız da yok. kafamızı dağıtıyoruz ve kuzularımız için basit birşey yapıyoruz var mı ötesi? ama olur mu. bu ülkede kurunun yanında yaşın yanmaması mümkün mü?
    umarım bir kaç güne toparlanırım.öpüldünüz canım

    YanıtlaSil
  7. çıkmış adın dokuza inmez sekize hahahaaaa :))
    sabah sabah beni güldürdün ya ne diyim ben sana...
    öpüldün cicim

    YanıtlaSil
  8. Aslısın; Huyum kurusun tutamıyorum işte, tahammülsüzüm sanırım:)))

    sünter; Aynen:((

    Taze Anne; :)))

    baba; Yine ne yaptın demesi kopardı beni:)))Sanki her an vukuatlıyımda...

    Filiz; Post yazan sayısı o kadar azaldıki girilemediği ortada...

    Küçük Mucizem; Doğru söylüyorsun bizim ülkemizde doğruları söylersen paravatsız oluyorsun Nil. Ama inan blog benim yüzümden kapanmadı:))) Kocaman öpüyorum.

    oytunla hayat; İnmesin be arkadaşım napalım:))) Bizde seni öptük...

    YanıtlaSil
  9. canım benim dünde bana gelen misafirlerim sordu.neden blogun kapatıldı dıye.mahkeme karırını okuyunca benden sanmışlar.sanki suç işledim.anlatacam diye dilim kurudu biliyomusun.neyse şimdilik atlattık bakalım.hayırlı olur inşallah.sevgiler.

    YanıtlaSil
  10. Merhabalar,

    Bu engellemeya sebep olan, bu davayı açan, bu kararı veren ve de uygulayan suçlu, suçsuz herkesi şiddetle kınıyorum. Çünkü bizim de bir suçumuz yoktu!..

    Anlatma isteği doğamızda olan bir eğilimdir. Ta çocukluk dönemimizde ağlama, bağırtı, el yüz hareketleriyle görünürlük kazanan bu istekler sonradan dil aracılığıyla gerçekleşir. Daha sonra bu anlatma isteği biz de konuşma ve yazma şekliyle tezahür eder.

    İnsanoğlu varlığını belirtmek için bu iki ana unsurdan birine başvurmak gereksinimini duyar. Bu gereksinim hangi etkenlerden doğar? Başka bir deyişle yazmaya ve konuşmaya neden başvururuz?

    1-Kişisel zorunluluk,
    2-Toplumsal zorunluluk,
    3-Uğraşsal zorunluluk.

    Bunlardan niye bahsettiğimi merak etmişinizdir.

    Yazma hakkımızı kimse elimizden alamaz. İnsanın doğasında olan ve yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı yazmak zorunda olan insanın yazma gereksinimini nasıl yok edebilir siniz? Bu mümkün değildir!

    Fazla başınızı ağrıtmadan ve de kaş yapayım derken dilimiz sürçerek göz çıkartmadan müsaadenizle ayrılmak istiyorum.

    En Güzel'e emanet olun ve sağlıcakla kalın efendim, Cuma'nız hayırlı ve mübarek olsun!

    YanıtlaSil
  11. :))) aynı dialogu ben de yaşadım:) sadece benim blogumun kapandığını sanan ablam korkup telefona sarılmış :D

    YanıtlaSil
  12. zoraki ve haksız bir yasaklama, hepimizi mağdur etti:((

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...