İlk hafta sonu ziyaretimiz...

Hafta sonu memleketdeydik. Alışamadım bu memleket lafına, 36 seneden sonra doğduğun yerden ayrılınca böyle oluyor sanırım:)))

Önce babaneyi ziyaret ettik.

Nehir Naz hanım güne spor yaparak başladı. Malum formuna çok dikkat eder kendileri. Her ne kadar baba desteği olmadan topun üzerinde duramasada:))))

 

Sonra attık kendimizi dışarı. Tamda yazdan kalma bir gündü. Böyle salıncak keyfi yaptık... 

 

Hamak keyfi yapmak istedik ama olmadı. Yere yakın olduğu için düşüyorum sandı, pek hoşlanmadı:))))

 

Vazgeçilmezimiz, tahterevalli. Birde babası rahat bıraksa!!!Hiç karışmadım neme lazım düşer müşerde al başına belayı sonra:)))

 

Armut koltuklara bayıldı. O kadar ki "anneee mana çay söleeee" diyecek kadar havaya girdi:)))

 

Tabii nerde olursak olalım hiç önemli değil. Yeter ki meme krizimiz tutsun:)))

 

"mennn büyüdümmm elemeeeee" Babasının yardımını şöyle bir elinin tersiyle reddetti. O kendi başına çıkabilirmiş:)))

Bu saç sorunumuzu nasıl aşaçağız bilemiyorum. Her türlü tokayı denedim. Takıyorum en fazla 5 dakika kalıyor. En son çare taç dedim ama sonuç bu işte. Alnı kıllanacak yaaaaaa:))))))

Aslında o akşamda orada kalacaktık ama ben dayanamadım. Kızımı aldığım gibi yanıma doğruuu anneanneye. Onlarada sürpriz oldu. Nehir Naz evi bile özlemiş. Sorular sorup durdu, anlam veremedi neden gittiğimize sanırım. Annemlerdeki odasından çıkmak istemedi. "anneee buyası menim odam dii-iilmiiii"

Anneannemiz duymasın laf aramızda çok üzülür,evimize geldiğimizde kızım bir ağlasın;

"anneeeee men coyumu istemiyommmm, annaneme didelimmmm"

Yatmaya teyzemize gittik. Nehir Naz hepsini çok özlemiş. Bol bol hasret giderdiler.

Tek değişmeyen teyzemizin beslenme alışkanlığı!!! Nehir Naz bir kase mısır gevreği ile yanıma gelince hemen elinden almak istedim. Fotoğrafda da benden kaçıyor:))) "anneeee teesemm veydi çok düzel amaaa" Ahhh Mehtap ahhhh. Benim kızıda yoldan çıkaracak:)))